Το ιδανικό μοντέλο ζωής όταν δεν χωράς σε μια χώρα

Το ιδανικό μοντέλο ζωής όταν δεν χωράς σε μια χώρα

Είχα την τύχη στη ζωή μου να συναντήσω -και να γίνουμε στη συνέχεια καλοί φίλοι- έναν από τους πρώτους μετόχους της DreamWorks Animation όταν η εταιρεία δεν ήταν ακόμα γνωστή και δεν είχε φτάσει την χρηματιστηριακή αξία που απέκτησε μετέπειτα. Θα έχετε δει οι περισσότεροι όταν ξεκινάει μια ταινία και δείχνει ένα παιδάκι να ψαρεύει αραχτό σε ένα φεγγαράκι. Αυτό είναι της Dreamworks.

6.8 min read 1,025 Words Πραγματικές ιστορίες Public

Ο άνθρωπος αυτός πούλησε τις μετοχές του μόλις έγινε γνωστή η εταιρεία και χέστηκε στο χρήμα. Η ιστορία αυτή του απέφερε τότε $38.000.000. Σήμερα το ποσό αυτό θα αντιστοιχούσε στα $91.671.293 λόγω πληθωρισμού. Στην ηλικία των 40 χρονών με ελαφρώς λογική διαχείριση προφανώς δεν χρειαζόταν να δουλεύει πια. Είχε όμως τα προτζεκτάκια του για να αυξάνει την περιουσία του και να ασχολείται όποτε ήθελε. Δεν αγχωνόταν όμως για αυτά, έκανε το κέφι του βγάζοντας ακόμα περισσότερα χρήματα.

Το άρθρο το γράφω για μένα και το σύμπαν

Το κάνω συχνά στο blog μου, γράφω κάτι για να το διαβάσω ο ίδιος και να το δει το σύμπαν. Διαβάζει τα άρθρα μου, το ξέρω 😊. Αυτό φυσικά δεν σημαίνει ότι η δημοσίευση δεν μπορεί να δώσει ιδέες και έμπνευση στους φίλους αναγνώστες μου. Μετά από χρόνια επιστρέφω και ξαναδιαβάζω τις σκέψεις μου και τις αναπροσαρμόζω αν χρειάζεται. Η σελίδα ήταν, είναι και θα παραμείνει blog. Ένα ημερολόγιο που θα ζήσει πολύ περισσότερο από μένα. Για την ακρίβεια ό,τι γράψεις στον ιστό μένει για πάντα.

Δεν με χωράει μια χώρα

Από μικρός μεγάλωσα ανάμεσα σε δυο χώρες. Την Ελλάδα και τη Γερμανία. Από παιδί μιλούσα και τις δυο γλώσσες οπότε όπου και αν βρισκόμουν συνεννοούμουν μια χαρά με οποιονδήποτε. Όσο και αν φαίνεται περίεργο η Γερμανία έχει πολλά θετικά. Αν πάρεις τα κομμάτια της οργάνωσης, της ποιότητας των προϊόντων, της καθαριότητας, των υποδομών, του πρασίνου, της μεθοδικότητας και μακρόπνοης στρατηγικής, της έστω και στοιχειώδους σοβαρότητας -που χάνεται τελευταία- τότε θεωρώ ότι ωφελείσαι. Για την Ελλάδα δεν χρειάζεται να γράψω τίποτε, απλά είναι η ομορφότερη χώρα του κόσμου με τους πιο καύλα ανθρώπους του κόσμου. Φυσικά έχει σοβαρά προβλήματα υποδομών, οργάνωσης και σοβαρότητας σε επίπεδο ηγεσίας και όχι μόνο.

Θεωρώ ότι οι έξυπνοι άνθρωποι απολαμβάνουν και μαθαίνουν από τα θετικά της κάθε χώρας. Όπως λέω συχνά στην κόρη μου η ζωή είναι ένας μπουφές. Διάλεξε τι θα φας από το τραπέζι. Μπορεί να σε οδηγήσει σε απίστευτες γαστρονομικές απολαύσεις ή στο νοσοκομείο με σαλμονέλα.

Βαριέμαι, αρρωσταίνω να βρίσκομαι συνεχώς στην ίδια χώρα, στο ίδιο διαμέρισμα και αυτό θα αλλάξει πολύ σύντομα. Μάχομαι κάθε μέρα προς αυτή την κατεύθυνση με όλες μου τις δυνάμεις.

Το μοντέλο του Φοίβου

Ο άνθρωπος αυτός είχε φιλοσοφήσει τη ζωή. Τα εκατομμύρια που είχε μάλλον βοηθούσαν τη διαύγεια στη σκέψη του.

Ζούσε σε 2 χώρες ταυτόχρονα! Αγόρασε ένα διαμέρισμα στο Κολωνάκι στην Αθήνα -δίπλα στο σπίτι του Σημίτη 😂 - και είχε ένα απίστευτο σπίτι στο Λονδίνο από τις εποχές της DreamWorks.

Αυτοκίνητο δεν είχε καθόλου. Νοίκιαζε όταν χρειαζόταν να μετακινηθεί με ΙΧ. Τα σπίτια του ήταν εντελώς μινιμαλιστικά παρά την περιουσία που είχε. Μάλλον έμοιαζαν με γκαλερί μοντέρνας -ελαφρώς παρανοϊκής- τέχνης.

Δεν μπορούσε το Λονδίνο όλο το χρόνο -για προφανείς λόγους-, ούτε όμως και την Αθήνα. Μετά από ένα σημείο του την έδινε. Το ίδιο ένιωσα και γω όταν έζησα 2 χρόνια στην πρωτεύουσα. Η Αθήνα είναι έρωτας αλλά έχει πολλά και σοβαρά προβλήματα.

Δεν θα ξεχάσω ποτέ τη φράση που μου είχε πει:

Τομ, για να μην σε πληγώνει η Ελλάδα και να την απολαμβάνεις στο μέγιστο πρέπει να την έχεις ερωμένη, όχι σύζυγο

Τι είπες τώρα! Η Ελλάδα μπορεί πολύ εύκολα να σε πληγώσει, να σε οδηγήσει στον παραλογισμό. Πράγμα που ήδη έκανε για την περίπτωσή μου και για αυτό σας γράφω το κείμενο από χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά. Όταν είναι ερωμένη αυτό πολύ δύσκολα μπορεί να συμβεί. Η ερωμένη είναι αυτή με την οποία είσαι ξετρελαμένος, δεν έχει απαραίτητα αρνητική έννοια.

Το δικό μου μοντέλο

Η Γερμανία με έχει κουράσει. Η νοοτροπία τους για την ακρίβεια. Αυτή η κλειστή, αρρωστημένη κοινωνία που έχουν δημιουργήσει. Η αλήθεια είναι ότι δεν την παλεύουν ούτε οι ίδιοι με το τερατούργημα που έφτιαξαν.

Θα ακολουθήσω το μοντέλο του φίλου μου του Φοίβου. Θα ζω σε 2 χώρες!

Ούτως ή άλλως από που γράφω κώδικα, από που διοικώ τις επιχειρήσεις μου δεν έχει καμία σημασία. Όλα ηλεκτρονικά γίνονται πια. Νταξ αν είναι κάποια συνάντηση επείγουσα και απαιτείται φυσική παρουσία υπάρχουν και αεροπλάνα.

Η διαφορά με το μοντέλο του Φοίβου θα είναι ότι αντί για Λονδίνο - Αθήνα μάλλον θα το κάνω Ντίσελντορφ - Θεσσαλονίκη με ολίγον τι από Χαλκιδική!

Θέλω οι φίλοι αναγνώστες από Θεσσαλονίκη να μου πουν ποια περιοχή είναι ωραία να αγοράσω ένα μικρό διαμέρισμα. Έχω σελίδα επικοινωνίας στο blog όπως και Twitter (θα τα βρείτε στο υποσέλιδο). Λείπω αρκετά χρόνια από Ελλάδα και είμαι βέβαιος ότι τα πράγματα έχουν αλλάξει στην πόλη.

Από Ντίσελντορφ γνωρίζω που είναι ωραία οπότε δεν θα χρειαστώ πληροφορίες. 

Αυτό το ολίγον τι Χαλκιδική πως θα το κάνεις Τομ;

Το έχω γράψει σε παλαιότερο άρθρο μου. Θα αγοράσω ένα Volkswagen T6 Transporter και με μερικές μικρομετατροπές θα το κάνω το νέο μου αντίσκηνο! Κοινώς να έχει ενέργεια από ηλιακά πάνελ και μια μπαταρία, ένα στρώμα, βασικό εξοπλισμό για να μαγειρέψεις -υποτυπωδώς- και φυσικά τέντα, καρέκλες και τραπέζι. Μη σας πω ότι τα περισσότερα από τα παραπάνω τα έχω ήδη. Υπάρχει φυσικά το θεματάκι που το αφήνω όταν θα είμαι Γερμανία αλλά θα το δούμε και αυτό. Με χρήματα πολλά πράγματα γίνονται.

Λατρεύω το Outdoor και τη φύση. Γίνομαι εντελώς άλλος άνθρωπος. Το καλοκαιράκι θα πετάγομαι Χαλκιδική με το όχημα να λιώνω στη θάλασσα. Δεν μου αρέσουν τα Rooms to Let και τα ξενοδοχεία. Θέλω να βρίσκομαι όσο πιο κοντά στη θάλασσα μπορώ και σε όποια παραλία θέλω. Ένας στοιχειώδης χωματόδρομος να υπάρχει, μου κάνει. Να θυμηθώ να βάλω τα κατάλληλα λάστιχα Off Road και να σηκώσω λίγο τα αμορτισέρ. Μάλλον θα πρέπει να τα αλλάξω και να δω τη γεωμετρία. Εκτός και αν το αγοράσω έτσι.

Φυσικά όλο το παραπάνω μοντέλο αποκλείεται αν είσαι θύμα της μισθωτής σκλαβιάς. Είναι σχεδόν αδύνατο να υλοποιήσεις και να χρηματοδοτήσεις αυτόν τον τρόπο ζωής με έναν μισθό από τον οποίο σου κλέβει το κράτος το 62,5% με διάφορους φόρους και κρατήσεις. Μην ξεχνάτε ότι ο καθαρός μισθός δεν είναι ούτε αυτός καθαρός. Υπάρχει και ο Φ.Π.Α και 50 άλλοι φόροι. Έκανα τις πράξεις με το εξελάκι μου. Τόσο είναι στη Γερμανία.

Άρα όλη η στρατηγική ξεκινά με το να βγεις από το καθεστώς του σκλάβου. Δεν θα είναι εύκολο αλλά θα αγωνιστώ προς αυτή την κατεύθυνση με όλες μου τις δυνάμεις. 

Δεν είναι κακό να έχεις στόχους στη ζωή.

1729865797_03450f3e2747ef132599

Related «Πραγματικές ιστορίες»

View all of topic